Een maand op bijstandsniveau

40 euro per week
Tien collega’s van Nautus nemen in de maand maart de proef op de som. Het leefgeld dat een inwoner van de bewindvoerder ontvangt is de norm. In geval van bewindvoering op grond van problematische schulden, ontvangen mensen leefgeld van hun bewindvoerder. De normbedragen zijn als volgt opgebouwd: een alleenstaande ontvangt €40 per week of €172 per maand, samenwonenden ontvangen €50 per week of €215 per maand en per kind of extra persoon ontvang je €10 per week of €43 per maand (bron). We spreken af dat deze bedragen zijn voor alle incidentele zaken zoals eten, drinken, kleding, cadeaus, vervoer en onvoorziene zaken. Vaste lasten (huur, abonnementen, etc.) zijn exclusief.

Verschillen in aanpak
Al snel blijkt dat iedere collega het anders aanpakt. De partner doet wel, niet of half mee. De één rekent een pak rijst dat al in de kast staat wel mee, de ander niet. De één gaat voor goedkoop bier, de ander maakt er een dry march van. Waar de één erachter komt dat sigaretten toch wel heel duur zijn en gedwongen moet minderen, leeft de ander op witte bonen in tomatensaus en houdt geld over aan het einde van de week. Kies je voor vegetarische maaltijden of ga je toch voor de kiloknaller? Het wordt in ieder geval duidelijk dat vers fruit en groenten duur zijn. Bananen en diepvriesspinazie zijn vaste gasten op de boodschappenlijst. En de topper van de maand? Linzensoep: voedzaam én goedkoop.

Mogelijkheden en onmogelijkheden
Voor bewustwording zorgt het zeker. Al snel wordt duidelijk wat de mogelijkheden en vooral onmogelijkheden zijn die het leven op budget met zich meebrengt. Zo blijkt de maand maart een populaire verjaardagsmaand. Grote cadeaus kunnen we helaas niet kopen, maar het stimuleert de creativiteit in ieder geval wel: zelfgemaakte kaarten, geplukte boeketten, zelfgebakken cakes en getimmerde bureaus van afvalhout sieren menig verjaardag op.

De invloed die het heeft op het sociale leven is groter dan de meeste collega’s van tevoren hebben voorzien. Een vriend in een andere stad opzoeken met de trein gaat bijna niet; het OV is al snel een flinke aanslag op het budget. Mensen uitnodigen om bij jou te komen eten? Zelfs nu het maximaal één persoon is denk je toch een extra keer na. Welke maaltijden hebben we deze week en past het nog of doe ik volgende week dan met iets minder?

Steeds deze puzzel leggen kost veel tijd en energie. Extra’s voor de kinderen kunnen er niet af. Wanneer een peertje stukgaat is dat wel even slikken, om van een defecte waterkoker nog maar te zwijgen. Die onvoorziene zaken hakken erin.

Een leerzame maand
Naast bewustwording zorgt het ook voor hernieuwd respect voor mensen die rondkomen van een kleine beurs. En hernieuwd begrip voor mensen die in financiële problemen geraken. Een collega benoemt het treffend: ‘die extra dingen die het leven wat leuker maken kunnen nu niet’. En dat is waar, die kunnen nu niet. Maar in ons geval in april weer wel. Wij zijn ontzettend bevoorrecht omdat we de mogelijkheid hebben om een grote uitgave uit te stellen en een kappersbezoek in april te plannen.

De belangrijkste lessen van deze maand:

• • Op geld letten kost tijd en energie
  • Duurzaam eten is duur en dus een luxe
  • Gezond eten kan goedkoop maar is aanzienlijk lastiger
  • Het geven van cadeaus vraagt meer creativiteit
  • Geld maakt het leven net wat makkelijker

Deze lessen nemen we graag mee in de praktijk, in onze opdrachten bij gemeenten. Zodat we met onze opgedane ervaring kunnen bijdragen aan een verbetering van beleid. En aan een verbetering van de samenleving. Een samenleving waarin iedereen mee kan doen.